بررسی رابطه بین معنای تحصیلی و انگیزش درونی و بیرونی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پیش دانشگاهی شهر اسلام آباد غرب در سال تحصیلی 92 - 91

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین معنای تحصیلی با انگیزش درونی و بیرونی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پیش دانشگاهی شهرستان اسلام آباد غرب است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع الگویابی علّی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پیش دانشگاهی شهرستان اسلام آباد غرب بود ( n=953 )، که از میان آن ها 262 نفر به روش نمونه گیری "تصادفی چند مرحله ای" انتخاب شدند. برای سنجش متغیر معنای تحصیلی از پرسشنامه معنای تحصیل، متغیر انگیزش درونی و بیرونی از مقیاس انگیزشی هارتر و برای پیشرفت تحصیلی از معدل کل نیمسال اول استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد الگوی ساختاری معنای تحصیلی و انگیزش درونی و بیرونی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، الگویی روا و معتبر در جامعه پژوهش بود. یافته ها حاکی از این بود که بین معنای تحصیلی و انگیزش درونی رابطه ی مثبت معنی داری وجود دارد و بین انگیزش درونی و پیشرفت تحصیلی نیز رابطه ی مثبت معنی داری مشاهده شد. همچنین، بین انگیزش بیرونی و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی معنی داری وجود داشت. بر این اساس، می توان نتیجه گرفت نگرش دانش آموزان نسبت به تحصیل در دانشگاه بر پیشرفت تحصیلی آن ها تأثیر می گذارد. بنابراین، بهتر است شیوه های آموزش در مدرسه را طوری طراحی کرد، تا دانش آموزان معانی از تحصیل را دریافت کنند که منجر به انگیزش درونی آن ها می شود.